Op dezelfde dag als de “Internationale Dag van het Kind”, donderdag 20 november, organiseert de dienst welzijn van het OCMW een themadag voor de Opwijkse scholen in het kader van het project tegen kinderarmoede.

De dag bestaat uit verschillende onderdelen:

Er is de fototentoonstelling ‘Kinderarmoede door Kinderogen’. Deze tentoonstelling toont niet enkel foto’s die mooi zijn maar ook vooral inhoudelijk sterk zijn, foto’s die een verhaal vertellen over de leefwereld van ouders en kinderen die in armoede leven. Uniek aan deze tentoonstelling is dat de beelden vooral het perspectief van de kinderen zelf weerspiegelen: hun kijk, hun beleving en gevoelens. Kinderen zijn onverdacht: ze hebben de armoede niet gekozen noch uitgelokt. Het resultaat confronteert de bezoeker onverbiddelijk met de rauwe werkelijkheid van armoedesituaties, die gelijkaardig zijn in al onze steden. Het creatieve brein achter de tentoonstelling, de VZW Agorakring, zal de rondleiding verzorgen.

De VZW Schulden op School geeft een voordracht over armoede en onderwijs. De organisatie werkt sinds 2000 samen met scholen die een bewust kostenbesparingsbeleid willen voeren. Dit beleid komt iedereen ten goede, in het bijzonder die gezinnen die een beperkte financiële armslag hebben.

De theatervoorstelling ‘De Boom In’ brengt een voorstelling over…
Wannes zijn bompa is een actieve senior. Hij is bezig met digitale fotografie, met computers en… hij gaat, met uitzondering van herfst en winter, twee keer in de week fietsen. Hij bouwde voor zijn kleinzoon een echte boomhut! Je kan er een vlag aan hangen en er is een touw met een haak aan, zodat je dingen omhoog kan trekken. Aan het balkonnetje hangen bloembakjes. Een periscoop geeft een nog wijder uitzicht op het veld, waarop pas maïs werd geplant.
Robby heeft niet het uitzicht, de horizon die Wannes heeft. Hij moet de hele dag tegen muren opkijken. Misschien is er wel graffiti op die muren gespoten, maar echt vrolijk word je daar niet van. Daarom dat hij zo blij is met die vriendschap met Wannes.
Nu kan hij ook in de boomhut gaan spelen, samen met Jeroen, Lena en Fatmira. En af en toe genieten van het uitzicht, de horizon. Wat aanvankelijk een vloek is, een uitgeschreeuwd FOERT-gevoel, uit de mond van Robby’s moeder, wordt een codewoord van vriendschap en “samen sterk”.